“Mijn droom is om weer samen op pad te kunnen gaan”

Ze keken ernaar uit om na hun pensioen te gaan genieten. Ria en John hadden plannen te over, maar het noodlot sloeg toe. Van de één op de andere dag werd John geteisterd door helse pijnen aan zijn arm. ‘Een tennisarm’ dachten ze allebei, maar het bleek acute reuma te zijn.

Ria blikt terug: “De diagnose sloeg in als een bom. Ik werkte op dat moment nog in de verzorging en één van mijn klanten was zwaar reuma patiënt. Ik wist dus gelijk wat me te wachten stond.” De jaren die volgden ging John steeds meer achteruit. “ John had een elektrische fiets gekocht, maar na één rondje om de vijver was hij al gebroken. Dat was de eerste laatste keer dat de fiets gebruikt werd.”

Sportschool

Ria, die inmiddels ook met pensioen is, heeft de rol van mantelzorger op zich genomen. “Het scheelt natuurlijk dat ik in de zorg gewerkt hebt”, zegt ze. “John maakte daar wel eens grapjes over: ‘ik zit later gebeiteld’ zei hij dan. Niet wetende dat die opmerking al snel waarheid zou worden.” Ria zorgt nu voor het huishouden, de tuin en springt bij in de verzorging van haar echtgenoot. Haar ontspanning vindt ze in de wekelijkse bezoekjes aan de sportschool met haar zus en fietsen in haar eentje.

Waar ze ook veel voldoening uit haalt zijn de maandelijkse bezoekjes aan het Steunpunt van Mantelzorg. “De eerste keer dat ik daar kwam was een verademing! Ik was niet alleen! Er zaten zoveel mensen in hetzelfde schuitje. Elke bijeenkomst staat een ander thema centraal, maar het contact met lotgenoten is minstens zo waardevol. Relativeren houdt haar op de been. Een toekomstdroom heeft ze ook. Dat haar man overstag gaat en een scootmobiel wil. Ze ziet het plaatje helemaal voor zich. Zij ernaast op de fiets en dan samen leuke dingen doen. “Ik laat de folders voor een scootmobiel vaak slingeren op tafel, in de hoop dat hij erover gaat nadenken. Maar op dit moment wil hij er niets van weten. Wie weet in de toekomst...”