Tips & Adviezen

Kennis van ziekte en haar gevolgen kan de draagkracht vergroten. Het maakt het u doorgaans gemakkelijker om bepaalde vreemde gedragingen beter te begrijpen en te accepteren.

Mantelzorgers krijgen (helaas!) vaak weinig schouderklopjes of complimenten van anderen. Men vindt het vanzelfsprekend dat u altijd zorgt. Het is daarom belangrijk dat u zichzelf er regelmatig een geeft. Een schouderklopje werkt verkwikkend en geeft u energie. Ook als u het uzelf geeft.

Ziekte van partner of naaste brengt vaak veranderingen met zich mee. Als u de naaste accepteert zoals hij is en niet probeert hem te boetseren naar het eigen ideaal, dan krijgt u lucht.

Sommige mantelzorgers hebben het gevoel 24 uur per dag onmisbaar te zijn. Deze bezorgdheid en dit verantwoordelijkheidsgevoel kunnen op den duur tot overbescherming leiden en juist knellend gaan werken (voor beide partijen). Om te voorkomen dat men elkaars gevangene wordt, is het voor beide partijen beter dat de zorg zo af en toe door iemand anders wordt overgenomen.

Iedereen die zijn naaste verzorgt, schiet af en toe eens uit zijn slof, is wel eens harteloos, humeurig, verliest zijn geduld of is jaloers op anderen die niet zoveel hoeven te zorgen. Voel u daar niet schuldig over.

Zorgen voor een naaste kan zowel geestelijk als lichamelijk erg belastend zijn. Neem signalen serieus, want gespannenheid wordt op den duur overspannenheid en vermoeidheid wordt oververmoeidheid.

Blijf niet hangen in het verleden en verspil geen energie aan datgene wat er in de toekomst kan gebeuren. Leef bij de dag en probeer u zo weinig mogelijk zorgen te maken over de dag van morgen.

Het enige dat u uw naaste menselijkerwijs kunt beloven, is dat u uw best zult doen. U kunt immers niet in de toekomst kijken.

Piekeren is de grootste energie-vreter die er is en lost niets op.

De boog kan niet altijd gespannen zijn. Daarom is het belangrijk elke dag enige tijd voor uzelf te reserveren.

Het leven is nu eenmaal niet eerlijk. Verdriet hebben mag, zelfmedelijden ook, maar het helpt niet als u almaar blijft klagen over uw lot.

Niemand is perfect, ook u niet. Probeer daarom soms wat gemakkelijker te leven, bijv. door het stofzuigen eens een dag over te slaan

Het is daarom zowel in uw eigen belang als in dat van uw naaste, mensen te blijven zien en uw contacten te onderhouden.

Het kan zijn dat de ziekte de relatie met de naaste heeft verdiept. Of dat men door de ziekte of handicap zich bewust is geworden van de essentie van het leven. Het leven is niet alleen groei, geluk en voorspoed. Je hebt pas echt geleefd als je ook weet wat neergang en lijden is.

Het verlies van de gezondheid en de daaruit voortvloeiende afhankelijkheid moet verwerkt worden. Niet alleen door de zieke zelf, maar ook door de mantelzorger (en andere naasten). Een ieder doet dat op eigen wijze en de ene manier van verwerken is daarbij niet beter dan de andere. Belangrijker is dat men elkaars verwerkingsstijl respecteert. Dit kan helpen te voorkomen dat men, juist in een fase dat men elkaar zo hard nodig heeft, (verder) uit elkaar groeit.